Mijn zesde boek van 2018 was het eerste deel van de Frieda
Klein serie van Nicci French, blauwe maandag. Ik moet eerlijk zeggen dat ik nog
nooit een boek van Nicci French had gelezen, dus ik ben vast een van de
laatsten die aan deze serie begint. Van tevoren heb ik veel recensies en
aanbevelingen gelezen van deze serie, dus ik dacht dat het een goed moment was
om er ook eens aan te beginnen. En ik was aangenaam verrast!
Blauwe maandag gaat over Frieda Klein die een
psychotherapeut is. Ze helpt patiënten met een diversiteit aan problemen. Op
een dag ontvangt zij Alan Dekker op kantoor. Hij heeft angsten en droomt veel
over kinderen. Wanneer Frieda Klein hierop door gaat vragen ontdekt ze een
verband met een onlangs vermist kind. Ze benadert de politie die al langere
tijd muurvast zit als het gaat om het onderzoek. 21 jaar geleden was er ook een
meisje vermist en nooit terug gevonden.
Wanneer Frieda Klein meer aanknopingspunten ziet en ook door
de politie wordt ingezet om met verdachten te praten. Heeft ze steeds meer het
idee dat ze de politie kan helpen het vermiste jongetje te vinden. Ondertussen
bespreekt ze de zaak met haar baas en een klusjesman die ze heeft ontmoet omdat
hij door het plafond van haar kantoorpand kwam gevallen. Haar baas en de
klusjesman geven haar adviezen of gaan met haar mee op ontdekkingstocht.
Door de inbreng van Frieda Klein wordt het jongetje
uiteindelijk gevonden, maar speelt zich ook een gebeurtenis af die niemand voor
ogen had gezien. Alan Dekker is er door de gesprekken met Frieda Klein achter
gekomen dat hij een tweelingbroer heeft. Rond de tweelingbroer en Dekker spelen
zich dingen af, die je soms een beetje had zien aankomen.
Wat ik zo leuk vind aan dit boek is dat het niet vanuit een
rechercheur geschreven wordt, maar vanuit een psychotherapeut die toch heel
anders naar een persoon of onderzoek kijkt. Het is verfrissend om zulk soort
thriller te lezen, want de meeste thrillers worden vanuit het perspectief van
de politie geschreven. Ik vond het leuk dat Klein uiteindelijk met de politie
samen heeft gewerkt en dat zij uiteindelijk de doorbraak beleeft van het
vermiste jongetje.
Het boek is goed leesbaar en lees lekker weg. De verhaallijn
is soms wat voorspelbaar maar het heeft me meestal geboeid. Ik ben heel erg
benieuwd naar de volgende delen van de serie, die ga ik natuurlijk allemaal
lezen. En last but not least, ik kon weer een vinkje zetten in mijn Hebban
Reading Challenge checklist, namelijk de categorie “eerste deel van een serie”,
heb ik af mogen vinken. Ik geef dit boek 4 sterren, omdat ik hem zo verfrissend
vond!
Reacties
Een reactie posten