Het Paradijs - Suzanne Vermeer

Mark Rozenboom is met zijn vriend Fedde naar Griekenland afgereisd om daar vluchtelingen te helpen. Hij leert daar een meisje genaamd Thera kennen waar hij hopeloos verliefd op wordt. Met zijn drieën besluiten ze een zeiltocht te gaan maken naar Corfu. Al snel heerst er tussen Mark en Fedde een vervelende sfeer vanwege het kleffe gedoe van Mark en Thera. Als Mark en Thera op een dag naar een eiland willen varen gaat Fedde niet mee. Mark en Thera krijgen ruzie met een aantal Griekse jongens. Vanaf dat moment wordt alles anders.

Mark’s moeder Liza is in Nederland en hoort ondertussen al weken niets meer van Mark. Ze besluit om hem te gaan zoeken in Griekenland. Eenmaal op Griekenland aan gekomen te zijn wordt ze van het kastje naar de muur gestuurd bij de Griekse politie. Ze besluit een privédetective aan te nemen om de zoektocht naar Mark gemakkelijker te maken. Tijdens deze zoektocht wordt Liza ook nog eens aangereden. Op haar ziekbed krijgt ze echter een bericht van Mark dat hij naar Turkije gaat zeilen met zijn nieuwe vriendin. En ze besluit weer naar Nederland te vertrekken.

Een jaar later neemt een rechercheur uit Corfu contact met haar op om de zaak te onderzoeken. Er is een voet aangespoeld en de rechercheur begint een onofficieel onderzoek. Een onofficieel onderzoek is niet geheel zonder risico op Corfu, omdat het een corrupt eiland is die door een aantal personen wordt uitgestraald. Uiteindelijk komen de rechercheur en Liza achter de pijnlijke waarheid van de dood van Mark.

Ik heb veel meer van Suzanne Vermeer gelezen, maar ik kan nog steeds niet wennen aan het taalniveau. De manier van schrijven is soms kinderachtig. Alsof ik de zinnen zelf heb opgeschreven. Dat vind ik jammer want ik erger me eraan. Elke keer als ik een boek van Suzanne Vermeer lees heb ik de hoop dat het taalgebruik wat is veranderd, maar telkens valt het tegen. Het is totaal niet te vergelijken met de Amerikaanse en de Scandinavische thrillers.

Het verhaal boeide me eigenlijk pas vanaf het moment dat de rechercheur zich ermee ging bemoeien. Dat was al halverwege het boek. Het eerste deel vond ik dan ook matig en had voor mij weinig spanning. Het tweede deel daarentegen vond ik spannend en het las vlot weg. Vermeer heeft de spanning over wat er gebeurd is met Mark weten te behouden tot het eind van het boek. Het laatste hoofdstuk had wat mij betreft langer gekund, ik vond het een beetje afgeraffeld.

Ik geef dit boek 3 sterren op basis van het eind en uiteindelijk een boeiend plot. Als het taalgebruik anders was, zou het boek wat mij betreft 4 sterren hebben gekregen.